Kiedy spędziłeś wiele lat swojego życia w dwóch światowych metropoliach: Londynie i Istambule, to przeprowadzka do Devon z pewnością stanowi zmianę. Ale kiedy tęskni się za jasno oświetlonymi panoramami, kosmopolitycznym zgiełkiem, ruchliwymi sklepami i kafejkami, bukoliczne krajobrazy, spektakularne wybrzeża i urokliwe uliczki dewońskich miasteczek i wiosek oferują wiele pociechy.
Życie na 8 piętrze w apartamencie na zamkniętym osiedlu w tureckim megamieście ustąpiło miejsca wiejskim drogom z budkami uczciwości, gdzie można sprzedać jajka lub szereg domowych produktów. Po co starać się wyglądać cool i miejsko w okularach przeciwsłonecznych w modnej kawiarni w Stambule, skoro można założyć kalosze i nieprzemakalne buty i rozkoszować się herbatą kremową w starym wiejskim pubie?
Koniec z omijaniem korków, słuchaniem klaksonów i pędzeniem z punktu A do punktu B. Czas na wolniejsze tempo życia, rodzinne wypady, jazdę na rowerze po starych torach kolejowych i wdychanie słonego morskiego powietrza. Jest to w końcu jedyne miasto w całej Wielkiej Brytanii, które leży nad Atlantykiem, co tłumaczy jego kluczową rolę w morskiej i obronnej historii kraju. Nawet klimat jest inny. Deszcz nigdy nie jest tak daleko, a w słoneczne dni ludzie prześcigają się w zakładaniu szortów i letniej odzieży, doskonale wiedząc, że ta okazja może być krótkotrwała.
W samym Plymouth, które jest obecnie domem dla Nagehan Carroll, tłumacza z języka angielskiego na turecki, historyczna dzielnica Barbican jest zawsze popularnym wyborem. To miejsce, gdzie można zjeść rybę z frytkami, uważając jednocześnie na drapieżne mewy. Alternatywą jest wieczorne wyjście z przyjaciółmi do jednego z wielu popularnych gin barów w mieście, które szczyci się najstarszą historyczną destylarnią w kraju. A w te rzadkie dni, kiedy nostalgia naprawdę uderza, jest szeroki wybór tureckich restauracji, chociaż (oczywiście), nigdy nie są one tak dobre jak w domu...
Spacer po Barbican lub Sutton Harbour przywołuje na myśl pokolenia podróżników, którzy wyruszali na odkrywcze wyprawy, od Francisa Drake'a do Ojców Pielgrzymów, nie wspominając o Karolu Darwinie na pokładzie Beagle. A od 1882 roku, ikoniczna wieża Smeaton's Tower dumnie stoi na Plymouth Hoe, witając powracających żeglarzy... Tymczasem dla bardziej współczesnych podróżników, ruchliwy port promowy wciąż oferuje wiele tras do Francji i Hiszpanii.
Pochodząca z Bilecika w Anatolii - miejsca narodzin Imperium Osmańskiego, Nagehan ma głęboko zakorzenione korzenie w swojej osmańskiej przeszłości. Jedne z jej najmilszych wspomnień to dziecięce rozwiązywanie krzyżówek z dziadkiem, który tłumaczył osmańskie słowa na współczesny język turecki. To zapoczątkowało wczesne zainteresowanie językiem, co doprowadziło do decyzji o przyjeździe do Anglii w 1999 r. jako studentka, skupiając się początkowo na studiach językowych, a następnie na kursach podyplomowych w zakresie Business Administration i Psychologii, jak również kwalifikacje nauczycielskie, a wszystko to po ukończeniu studiów pierwszego stopnia z zakresu zarządzania biznesem, ekonomii i polityki w Turcji. W 2006 r. wyszła za mąż za Anglika o przenikliwej inteligencji i wyjątkowym poczuciu humoru, nie wspominając o doskonałym poziomie znajomości języka tureckiego (teraz, to znaczy wtedy, nie wtedy!). Silny akcent Geordie jego i jego rodziny okazał się prawdziwym wzmocnieniem umiejętności tłumaczeniowych Nagehan. Ostatecznie decyzja o pozostaniu w Wielkiej Brytanii zapadła sama i od 14 lat Plymouth jest domem dla pary, a także miejscem narodzin dwójki ich małych dzieci.
W 2006 r. Nagehan zdecydowała się podjąć decyzję i ogłosiła przed sobą i światem, że jest tłumaczem. Po kilku latach pracy w przemyśle tekstylnym jako merchandiser i brand manager, zajmując się takimi międzynarodowymi klientami jak Next, Karen Millen czy Marks and Spencer. Lata te obfitowały w podróże służbowe do wielkich miast w całej Europie. Już wtedy często konieczne były tłumaczenia pisemne i ustne, ale teraz cieszy się statusem jedynego dyplomowanego tłumacza języka tureckiego CIOL w południowo-zachodniej Anglii.
Obecnie Nagehan specjalizuje się w tekstach medycznych, farmaceutycznych i prawnych, a od czasu do czasu zajmuje się tłumaczeniem nowych artykułów i recenzji dla marek iGamingowych - jest to szansa na obudzenie w sobie pisarza. Innym dobrze prosperującym źródłem dochodu jest nauczanie języka tureckiego, zarówno właścicieli drugich domów w Turcji, którzy chcą po prostu porozmawiać z sąsiadami, jak i szefów firm o zainteresowaniach komercyjnych, z których niektórzy podjęli studia na poziomie uniwersyteckim. Był częścią jej kariery od samego początku - przeszukiwała stronę w poszukiwaniu wszystkiego, co dotyczyło branży językowej. Korzyści, jakie Nagehan dostrzegła, skłoniły ją do zostania płacącym członkiem w 2011 roku - status ten nadal utrzymuje.
I z pewnością nie żałuje, że wybrała ten zawód. Uczenie się przez całe życie, możliwość udzielania głosu innym ludziom, ciągłe urozmaicenie - jednego dnia omawianie milionowych transakcji na spotkaniu biznesowym wysokiego szczebla, a następnego omawianie zasiłków państwowych, na jakie może liczyć imigrant, co daje ledwie kilkaset funtów. Tłumaczenie dla ofiary przemocy domowej jednego ranka, podczas gdy po południu wypowiadanie myśli ojca walczącego w sądzie o prawo do widywania się z dziećmi. Albo kontrast pomiędzy pracą na pokładzie luksusowego jachtu, w ramach kwitnącego sektora szkutniczego w mieście, a pracą z osobami ubiegającymi się o azyl na osiedlach komunalnych. Żadne dwa projekty czy zadania nie są takie same. Jeśli dodać do tego swobodę wyboru sposobu, miejsca i współpracowników, Nagehan nie ma na co narzekać...
Z dwójką dzieci poniżej dziesiątego roku życia, pomysł ustalonej codziennej rutyny nie ma sensu, ale zazwyczaj dzień zaczyna się nie później niż o 7, od przygotowań do szkoły. W niektóre dni można jednak zobaczyć Nagehan przy komputerze o 5 rano, nadrabiającą zaległości w korespondencji lub zajmującą się pilnymi sprawami. Nie dajcie się zwieść porannej szklance wody z cytryną lub wodorowęglanem - to tylko przygotowanie do wypicia litrów tureckiej herbaty i kawy w ciągu dnia, przywiezionych z samej Turcji. Większość jej klientów to LSP z siedzibą w Europie, USA lub RPA, ale powoli rozszerza swoją działalność na copywriting i content writing, z kilkoma opublikowanymi już pracami. A w 2016 roku założyła własną firmę, ACC Language Services, skupiającą się przede wszystkim na obsłudze lokalnych klientów, w tym wielu regionalnych organów rządowych i firm z Plymouth.
W pracowity poranek może pominąć śniadanie, ale lunch będzie lekką sałatką lub kanapką, przy dźwiękach audiobooka lub kilku jej ulubionych tureckich zespołów rockowych. Dzieci są odbierane między 15 a 17, w zależności od dnia, i wracają do domu na kolację złożoną z pożywnych tureckich zup wegetariańskich i gulaszu. Wieczory to czas dla rodziny, choć zdarza się, że wracają do pracy, gdy obowiązki wzywają. Z kolei weekendy są z pewnością zarezerwowane na zajęcia o wysokiej jakości, trekking przez wrzosowiska, tory i ścieżki nadmorskie lub jazdę na rowerze z rodziną.
Życie towarzyskie Nagehan to szczęśliwa mieszanka lokalnych przyjaciół i spotkań z tureckimi emigrantami w okolicy - to kolejny przykład jej oczywistej zdolności do wcielania się w dwie tożsamości z niebywałą łatwością. Nawet jej dzieci mają w połowie angielskie, a w połowie tureckie imiona. Jej mama w Turcji jest gorliwą muzułmanką, podczas gdy jej tata nie jest w najmniejszym stopniu religijny, ale żadne z nich nie mrugnęło okiem, gdy wyszła za mąż za katolika. Wszystko to sprawia, że przypomina jej się ulubiony cytat z wielkiego mistyka Rumiego: Wznieś swoje słowa, nie swój głos. To deszcz rodzi kwiaty, a nie grzmoty , i to właśnie ta tolerancja, tak typowa dla kulturalnego społeczeństwa tureckiego, pozwala jej bez wysiłku przeskakiwać między kulturami, postawami i językami.
Czytaj dalej na: http://wytlumaczone.pl
.
